Serwis gastroenterologiczny

Jakość kolonoskopii zależy w dużej mierze od kompletności wykonanego badania. Parametrem świadczącym o przeprowadzeniu pełnego badania kolonoskopowego jest osiągnięcie kątnicy. Jest to szczególnie istotne w przypadku kolonoskopii wykonywanych u chorych z podejrzeniem raka jelita grubego, jako że pewien odsetek nowotworów lokalizuje się właśnie w tej części jelita grubego.

Statyny należą do powszechniej stosowanych leków we współczesnej medycynie. Są to inhibitory koenzymu A dla reduktazy 3-hydroksy-3-metyloglutarylowej, która stanowi kluczowy enzym biorący udział w metabolizmie cholesterolu. Jak wiadomo, statyny są lekami plejotropowymi i, oprócz działania obniżającego stężenie cholesterolu, wywierają szereg innych efektów. Istnieją także dane pokazujące, ze leki z tej grupy mogą także wpływać na procesy kancerogenezy.

Na Oddziale Gastroenterologii Ogólnej i Onkologicznej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. Norberta Barlickiego w Łodzi po raz pierwszy w regionie łódzkim przeprowadzono w czwartek zabiegi leczenia tzw. przełyku Barretta metodą Halo.

Dzięki nowym technologiom i udoskonaleniom właściwości optycznych, jakość endoskopii przewodu pokarmowego uległa znacznej poprawie. Endoskopia wysokiej rozdzielczości HD, stała się możliwa po wykorzystaniu rozwoju technicznego transmisji cyfrowej w endoskopii. Rozdzielczość obrazu endoskopowego definiowana jest jako zdolność rozróżnienia dwóch położonych blisko siebie punktów.

Istotnym i niezwykle ciekawym zagadnieniem związanym z oceną skuteczności poszczególnych form terapii w medycynie, jest kwestia wpływu placebo na stan kliniczny chorych. Jak wiadomo większość wiarygodnych badań klinicznych wciąż opiera się na porównaniu danej interwencji terapeutycznej z odpowiedzią na placebo w ściśle zdefiniowanej grupie chorych.

Ciężkie zapalenie wątroby o etiologii alkoholowej rokuje źle i wiąże się z wysoką śmiertelnością. Przewlekłe nadużywanie alkoholu zwiększa przepuszczalność bariery jelitowej, prowadzi do rozwoju swoistej endotoksemii i w tym mechanizmie zwielokrotnia odpowiedź prozapalną organizmu na kolejne bodźce uszkadzające. Główną rolę w tym patomechanizmie zdaje się odgrywać czynnik martwicy nowotworów alfa (TNF-alfa) oraz związany z nim stres oksydacyjny. Stąd powstała hipoteza, że zastosowanie, obok glukokortykosteroidów (GKS), leku o potencjale antyoksydacyjnym może zwiększyć skuteczność terapii w tej jednostce chorobowej. Wyniki badania oceniającego wpływ łączonej terapii z zastosowaniem GKS oraz N-acetylcysteiny zostały opublikowane w New England Journal of Medicine w 2011 roku.

Słupski NZOZ Salus zamknął poradnię gastroenterologiczną. Widmo wisi nad kolejnymi: dermatologiczną i proktologiczną.

Helicobacter pylori jest bakterią bardzo rozpowszechnioną w świecie. Jego związek z szeregiem patologii górnego odcinka przewodu pokarmowego jest dobrze udokumentowany. Bardzo ważnym problemem ostatnich lat jest narastanie oporności H. pylori na stosowane schematy eradykacji. Jedną z hipotez tłumaczących mechanizm lekooporności tej bakterii jest przechodzenie H. pylori w stan tzw. „uśpienia” (ang. persister state), w czasie którego patogen ten nie namnaża się, pozostając niewrażliwym na szereg substancji bakteriobójczych.

Wykonujący zabiegi z zakresu gastroeneterologii łódzki oddział chirurgii łódzkiego szpitala im. Jordana dostał od NFZ trzykrotnie mniejszy kontrakt niż w ubiegłym roku. Fundusz dobrze ocenił niepubliczną placówkę, która w tym roku zacznie świadczyć usługi na oddziale chirurgii ogólnej. Chodzi o NZOZ Med-Gastr.

W jednym z ostatnich wydań Journal of Gastroenterology nad Hepatology ukazał się artykuł prezentujący przypadek pacjentki z bardzo licznymi polipami hiperplastycznymi żołądka. Zazwyczaj polipy tego typu pojawiają się jako pojedyncze znaleziska. Rzadko natomiast spotyka się polipowatość żołądka z obecnością kilkudziesięciu/kilkuset polipów hiperplastycznych.

Zespół jelita drażliwego (ang. irritable bowel syndrome - IBS) należy do najczęstszych zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego. Częstość występowania IBS w krajach europejskich i Stanach Zjednoczonych określa się na 7-30%. W Europie i Ameryce Północnej objawy częściej występują u kobiet.

Leczenie biologiczne z użyciem przeciwciał monoklonalnych anty-TNF-alfa stanowi istotny postęp w terapii nieswoistych zapaleń jelit. Leki te stosowane są od ponad 10 lat na całym świecie, a ich skuteczność nie budzi wątpliwości. Dotychczasowe obserwacje pokazują, że leki z tej grupy są bezpieczne pod warunkiem właściwej kwalifikacji pacjentów i odpowiedniego nadzoru. Warto jednak podkreślić, że obserwacje te są krótkotrwałe i mają charakter wstępny. Jakie będą ewentualne odległe skutki uboczne stosowania tej formy immunosupresji pokażą najbliższe lata. Jednak już teraz niektóre aspekty związane z bezpieczeństwem terapii anty-TNF-alfa są w kręgu zainteresowań lekarzy i pacjentów.

Stowrarzyszenie J-elita zosrganizowało serię spotkań dla pacjentów gastroeneterologicznych i ich rodziców. Do pierwszego spotkania dojdzie w Gdańsku 7 stycznia, następne we Wrocławiu 14 stycznia.

Lekarze z Kliniki Pediatrii, Gastroenterologii i Żywienia we Wrocławia chcą przedłużyć program terapii dla dzieci z przewlekłą chorobą jelit. Tutejsza poradnia ma konsultować pacjentów nawet do 24. roku życia.

Przedstawione opracowanie omawia 34 zalecenia postępowania w przewlekłym zapaleniu trzustki. Rekomendacje dotyczą diagnostyki, leczenia niewydolności zewnątrzwydzielniczej trzustki oraz cukrzycy, leczenia bólu i powikłań choroby ze szczególnym uwzględnieniem metod endoskopowych i chirurgicznych. Wszystkie zalecenia poddano głosowaniu członków Grupy Roboczej Konsultanta Krajowego w dziedzinie Gastroenterologii i Polskiego Klubu Trzustkowego, którzy oceniali je każdorazowo w pięciostopniowej skali, gdzie A oznaczało akceptację w całości, B – akceptację z pewnym zastrzeżeniem, C – akceptację z poważnym zastrzeżeniem, D – odrzucenie z pewnym zastrzeżeniem oraz E – odrzucenie w całości. Wyniki głosowania, łącznie z krótkim komentarzem, zamieszczono przy każdym głosowanym zaleceniu.

Miofibroblasty stanowią wyodrębnioną populację specyficznych komórek pochodzenia mezodermalnego, wykazujących morfologiczne i funkcjonalne właściwości zarówno fibroblastów, jak i komórek mięśni gładkich. Charakteryzują się obecnością -aktyny mięśni gładkich (-SMA) i wimentyny, natomiast nie zawierają desminy. W jelicie zlokalizowane są w blaszce właściwej, poniżej warstwy nabłonka. Miofibroblasty, podobnie jak komórki nabłonkowe, proliferują, różnicują się i migrują w kierunku światła jelita, ostatecznie ulegając apoptozie. Komórki te syntezują wiele cytokin, chemokin, czynników wzrostowych, prostaglandyn oraz składników macierzy pozakomórkowej. Podczas zapalenia zwiększa się ich liczba. W miofibroblastach konstytutywnie ulegają ekspresji antygeny głównego układu zgodności tkankowej MHC II, dzięki temu mogą one pełnić funkcję nieprofesjonalnych komórek prezentujących antygen. Sądzi się, że komórki te odgrywają istotną rolę w organogenezie, wzroście i różnicowaniu się nabłonka jelitowego, zapaleniu, regeneracji błony śluzowej w miejscach uszkodzeń, a także w procesach włóknienia i kancerogenezie. Wiedza na temat właściwości miofibroblastów może się przyczynić do lepszego zrozumienia etiologii m.in. takich schorzeń, jak nieswoiste zapalenia jelit.

Obecność ziarniniaków w wątrobie stwierdza się w różnych stanach chorobowych. Ich wykrycie może stanowić ważną informację diagnostyczną sugerującą istnienie choroby ogólnoustrojowej. Mimo że ziarniniaki na wczesnych etapach rozwoju rzadko powodują uszkodzenie wątroby, szybka identyfikacja leżącej u ich podłoża choroby może mieć istotne znaczenie lecznicze i prognostyczne. Objawy kliniczne ziarniniaków wątroby zależą od rodzaju i aktywności choroby, w przebiegu której powstają. Do najczęstszych objawów należą: gorączka, nocna potliwość i redukcja masy ciała. U większości chorych wczesnymi nieprawidłowościami laboratoryjnymi są niewielkie wzrosty aktywności aminotransferaz i fosfatazy zasadowej w surowicy. Rozpoznanie opiera się na biopsji wątroby i wykonaniu badań specyficznych dla określonych jednostek chorobowych. Leczenie zależy od czynnika etiologicznego. W przypadku przyczyny infekcyjnej pacjenci dobrze reagują na leki przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe lub przeciwpasożytnicze. Ziarniniaki powstające na podłożu chorób nowotworowych mogą ulec regresji po zastosowaniu chemioterapii. W leczeniu objawowego ziarniniakowego zapalenia wątroby stosuje się zazwyczaj glikokortykosteroidy.

W pracy omówiono wpływ niektórych czynników na skuteczność eradykacji oraz nowe możliwości leczenia zakażenia Helicobacter pylori . Największy problem stanowi narastająca oporność na klarytromycynę oraz bardzo duża oporność na metronidazol. Z tego powodu niezmiernie ważny w leczeniu zakażenia H. pylori jest wybór właściwego zestawu antybiotyków i/lub chemioterapeutyków. Autorzy przytaczają wyniki skuteczności eradykacji w zależności od stosowanych schematów leczenia. Zwracają uwagę na znaczenie czasu trwania terapii oraz przestrzegania przez pacjentów zaleceń lekarskich. Przytaczają wyniki badania dotyczącego skuteczności eradykacji z zastosowaniem tetracykliny, bizmutu, lewofloksacyny, moksyfloksacyny i innych. Omawiają terapię sekwencyjną oraz przytaczają zalecenia Grupy Roboczej PTG-E dotyczące postępowania w zakażeniu H. pylori

Wstęp : Alergia pokarmowa u niemowląt i małych dzieci stanowi istotny i narastający problem. Receptor TLR4, będący głównym receptorem rozpoznającym lipopolisacharyd (LPS), należy do rodziny receptorów Toll-podobnych. Pobudzenie tego receptora powoduje aktywację jądrowego czynnika transkrypcyjnego (NF-κB) i czynników IRF, co następnie prowadzi do ekspresji licznych genów włączonych w odpowiedź immunologiczną. Materiał i metody : Badaniami objęto 50 dzieci (wiek badanych mieścił się w granicach 1–36 mies.), w tym 35 z alergią pokarmową (17 z nich z alergią IgE-zależną, 18 z alergią IgE-niezależną) i 15 dzieci zdrowych bez objawów alergii. W przeprowadzonej pracy oceniono ekspresję mRNA TLR4 oraz stężenia wybranych cytokin Th1/Th2. Wyniki: Stwierdzono niższą ekspresję mRNA TLR4 u dzieci z alergią pokarmową, bardziej zaznaczoną u badanych z grupy alergii IgE-niezależnej. Wykazano ponadto większe stężenia IL-4, IL-5 i IL-10 u dzieci z alergią pokarmową w porównaniu z grupą odniesienia. Przeprowadzona ocena korelacji pomiędzy ekspresją mRNA receptora TLR4 na neutrofilach krwi obwodowej a oznaczonymi stężeniami cytokin (IL-4, IFN-g) w surowicy dzieci z alergią IgE-zależną wykazała ujemną korelację z IL-4, a dodatnią z IFN-γ. Wnioski : Wyniki przeprowadzonych badań sugerują udział odporności naturalnej w rozwoju alergii pokarmowej oraz wskazują, że ocena tej odporności może być pomocna w diagnostyce alergii u niemowląt i małych dzieci.

Wstęp : Zarówno refluks żołądkowo-przełykowy ( gastroesophageal reflux – GER), jak i alergia pokarmowa są chorobami najczęściej występującymi u najmłodszych dzieci. Wielu autorów podkreśla związki między nimi. Cel : Ocena zapisu 24-godzinnego badania pH-metrycznego u dzieci z alergią pokarmową. Materiał i metody : Retrospektywną analizą objęto 84 dzieci z alergią pokarmową w wieku od 4 miesięcy do 24 miesięcy. Grupę porównawczą stanowiło 15 dzieci w tym samym wieku z rozpoznanym GER, ale bez cech choroby alergicznej. U wszystkich dzieci wykonano 24-godzinne badanie pH-metryczne przełyku. Wyniki : Wśród dzieci z alergią u 29 badanych (34,5%) wykazano obecność GER. Ocena analizowanych parametrów badania pH-metrycznego wykazała zarówno u dzieci z GER i alergią, jak i u dzieci z GER bez alergii stopniowe zwiększanie się liczby epizodów GER i czasu ich trwania w okresie międzyposiłkowym w stosunku do uzyskanych wartości w okresie poposiłkowym. Należy też zaznaczyć, że liczba epizodów GER była większa u dzieci ze współistniejącą alergią. Analiza zapisu graficznego badania pH-metrycznego przełyku wykazała GER pierwotny u 12 dzieci z GER i alergią oraz u 9 badanych z grupy porównawczej. U pozostałych dzieci z obu grup zapis wykazywał cechy GER wtórnego, ale nie był w pełni fazowy. Oceniana częstość występowania GER o cechach GER wtórnego była zbliżona w obu badanych grupach. Wnioski : 24-godzinne badanie pH-metryczne przełyku jest pomocne, ale nie może być jedynym kryterium diagnostycznym w rozpoznawaniu GER zależnego od alergii pokarmowej. Powinno ono być oparte na wynikach zarówno badania pH-metrycznego przełyku, jak i badań alergologiczno-immunologicznych.