Statyny: potencjalny sprzymierzeniec w walce z MASLD

Analiza kohortowa miała na celu ocenę długoterminowego wpływu stosowania statyn nakluczowe parametry kliniczne u pacjentów z MASLD, takie jak śmiertelność, występowanie powikłańwątrobowych (LRE) oraz dynamika stwardnienia wątroby.

W badaniu uczestniczyło 7988 pacjentów (mediana czasu obserwacji: 4,6 roku, mediana wieku: 57
lat) z wyjściową wartością pomiaru sztywności wątroby (LSM) wynoszącą 5,9 kPa (IQR: 4,6–8,2).
Warunkiem włączenia do badania było wykonanie co najmniej dwóch elastografii metodą VCTE
(vibration-controlled transient elastography). W momencie rozpoczęcia obserwacji 40,5 proc. pacjentów
przyjmowało statyny, a u 17 proc. stwierdzono obecność kompensowanej zaawansowanej choroby
wątroby (cACLD).

Progresję stwardnienia definiowano jako wzrost LSM o ≥20 proc. dla cACLD oraz wzrost z wartości
wyjściowej <10 kPa do ≥10 kPa lub dowolny wzrost LSM dla pacjentów bez cACLD. Regresję
stwardnienia zdefiniowano natomiast jako redukcję LSM z ≥10 kPa do <10 kPa lub spadek LSM o
≥20 proc. dla cACLD.

Analiza wykazała, że stosowanie statyn było istotnie związane z:
● niższym ryzykiem śmiertelności (skorygowane ryzyko: 0,233; 95 proc. CI: 0,127-0,426);
● niższym ryzykiem wystąpienia powikłań wątrobowych (skorygowane ryzyko: 0,380; 95 proc. CI:
0,268-0,539);
● spowolnieniem progresji stwardnienia wątroby zarówno w grupie pacjentów z cACLD (HR:
0,542), jak i bez cACLD (HR: 0,450);
● brakiem istotnego statystycznie wpływu na regresję wzmożonej sztywności wątroby.

Otrzymane wyniki są obiecujące, jednak potrzebne są dalsze badania, aby w pełni zrozumieć
mechanizmy działania statyn w wątrobie i zoptymalizować ich stosowanie w leczeniu MASLD.