Minister Szumowski podsumował „Wspólnie dla Zdrowia”

– Wypracowane w ramach „Wspólnie dla Zdrowia” wnioski będą podstawą długofalowej polityki zdrowotnej - zapowiedział minister Szumowski 25 czerwca podczas ostatniej konferencji w ramach debaty „Wspólnie dla Zdrowia”. Co miał na myśli? Między innymi wsparcie dla samorządowych programów prozdrowotnych, stworzenie ogólnopolskiego systemu monitorowania zdarzeń niepożądanych i przekształcenie nadmiaru łóżek szpitalnych w nowotworzone oddziały opieki długoterminowej.

Minister Szumowski podkreślił, że analiza postaw Polaków wobec zmian w ochronie zdrowia wskazuje, że ci nie chcą rewolucji. – Rodacy nie chcą wywrócenia systemu do góry nogami, nie chcą, żeby system zmienił się z dnia na dzień w taki sposób, który doprowadzi do chaosu, problemów z zorientowaniem się pacjenta, gdzie i jak ma się diagnozować i leczyć. Dlatego przewidujemy działania sukcesywnie zaplanowane na rok po roku – podkreślił Szumowski i dodał: – To możliwe dzięki temu, że jest za co to robić.

Szumowski przypominał, że w roku 2019 publiczne wydatki na ochronę zdrowia przekroczą 100 miliardów złotych. – Te pieniądze są gwarantem tego, że poprawa w obszarze zdrowia staje się faktem – podkreślił. – Dzięki środkom finansowym możemy zainwestować w kadry, poprawiać warunki pracy i płacy. Ale jeśli nie zwiększymy liczby specjalistów, to nie będzie miał kto opiekować się pacjentami. Musimy zwiększyć liczbę studentów, poprawić sytuację w pielęgniarstwie, kształcić więcej fizjoterapeutów. To są wyzwania na kolejne lata – powiedział Łukasz Szumowski i podkreślił, że ważne jest także to, aby określić rolę i liczbę łóżek szpitalnych. – Nie likwidujmy ich od razu. Coraz więcej będziemy potrzebowali zasobów i specjalistów do pomocy osobom niesamodzielnym, w tym osobom starszym – przyznał minister zdrowia Łukasz Szumowski.

Z rekomendacji stworzonych podczas debat „Wspólnie dla Zdrowia” wynika, że priorytetami w ochronie zdrowia powinno być:
– uruchamianie długofalowych programów ogólnopolskich redukujących najważniejsze zagrożenia zdrowotne,
– ustalenie minimalnego zakresu odpowiedzialności samorządów lokalnych i wsparcie merytoryczne dla samorządowych programów prozdrowotnych,
– wykorzystanie POZ i medycyny pracy do wprowadzenia bilansów zdrowia osób dorosłych,
– wprowadzenie do szkół przedmiotu „zdrowie”, budującego wiedzę o zdrowiu i systemie opieki zdrowotnej oraz kształtującego umiejętności wdrażania zdrowego stylu życia,
– rozszerzenie kompetencji medycyny pracy o obowiązki wczesnego wykrywania chorób cywilizacyjnych i przewlekłych,
– system motywacyjny zachęcający do korzystania z badań profilaktycznych i szczepień finansowanych ze środków publicznych,
– wprowadzenie zmian nakierowanych na osiąganie wyników zdrowotnych,
– premiowanie przez NFZ świadczeniodawców osiągających dobre efekty i wysoką jakość świadczeń,
– wprowadzenie oceny podmiotów leczniczych przez pacjentów,
– wprowadzenie mechanizmów finansowych ograniczających wydatki na leczenie szpitalne na rzecz leczenia ambulatoryjnego,
– stworzenie ogólnopolskiego systemu monitorowania zdarzeń niepożądanych,
– powołanie Wojewódzkich Rad Zdrowia, upoważnionych do planowania i współdecydowania o dystrybucji środków finansowych,
– zintegrowanie systemu opieki zdrowotnej z systemem opieki społecznej nad osobami niesamodzielnymi,
– wydzielenie w stawce kapitacyjnej kwoty na badania diagnostyczne i wprowadzenie elementów oceny jakości mających wpływ na finansowanie POZ,
– rozdzielenie funkcji AOS przyszpitalnej oraz w lecznictwie otwartym, wydzielenie z ryczałtu szpitalnego oddzielnego budżetu na poradnie przyszpitalne z możliwością sumowania kosztów diagnostyki,
– przekształcenie nadmiaru łóżek szpitalnych w nowotworzone oddziały opieki długoterminowej,
– wprowadzenie PZZ – Podstawowego Zabezpieczenia Zdrowotnego, które polega na współpracy i wymianie informacji POZ, AOS i szpitali pierwszego poziomu sieci,
– wprowadzenie skutecznych mechanizmów koordynacji działania szpitali na szczeblu województwa, aby wyeliminować nieefektywne wykorzystanie zasobów,
– określenie zadań i uporządkowanie organizacji opieki wysokospecjalistycznej,
– premiowanie działań uzależniających finansowanie od wyników leczenia,
– zmniejszenie liczby specjalizacji lekarskich i wprowadzenie certyfikatów umiejętności,
– utworzenie dwóch nowych zawodów medycznych, to jest technika pielęgniarstwa oraz asystenta lekarza,
– zwiększenie kompetencji magistrów farmacji,
– poprawianie efektywności pracy personelu medycznego,
– wprowadzenie ulgi podatkowej na prywatne świadczenia zdrowotne o udowodnionej skuteczności,
– wprowadzenie dobrowolnego ubezpieczenia dodatkowego,
– umożliwienie dopłaty do technologii o standardzie wyższym niż gwarantowany,
– wprowadzenie dodatkowego ubezpieczenie pielęgnacyjne,
– opracowanie nowego algorytmu podziału środków pomiędzy wojewódzkie oddziały NFZ uwzględniający nowy model organizacji lecznictwa szpitalnego, prognozy demograficzne i dane z map potrzeb zdrowotnych,
– rozszerzenie obowiązku sprawozdawczego prywatnych świadczeniodawców w najważniejszych obszarach.

O czym jeszcze była mowa podczas konferencji? Obejrzyj nagranie, podczas której wypowiedzieli się między innymi prof. Paweł Górski, przewodniczący Rady Społecznej debaty „Wspólnie dla Zdrowia”, kierownik Kliniki Pneumonologii i Alergologii I Katedry Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, Tomasz Latos, przewodniczący sejmowej Komisji Zdrowia, Halina Kutaj–Wąsikowska, dyrektor Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia, prof. Piotr Czauderna z prezydium Rady Społecznej „Wspólnie dla Zdrowia”, Andrzej Zapaśnik, ekspert Porozumienia Zielonogórskiego, Andrzej Matyja, prezes Naczelnej Rady Lekarskiej i Zofia Małas, prezes Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych.