Niektóre leki przeciwpadaczkowe zwiększają ryzyko niskiej masy urodzeniowej

Stosowanie pewnych leków przeciwpadaczkowych u kobiet w ciąży niesie za sobą ryzyko wystąpienia powikłań u potomstwa, o czym przekonywał duński profesor Jakob Christensen na grudniowym kongresie American Epilepsy Society.

Wieloośrodkowy zespół badaczy z krajów skandynawskich dokonał analizy danych z rejestrów populacyjnych aż 4,5 miliona urodzeń w Danii, Finlandii, Islandii, Norwegii i Szwecji w latach 1996–2017, znanych jako projekt SCAN-AED. Naukowcy przeanalizowali związek między stosowaniem leków przeciwpadaczkowych w okresie prenatalnym a masą urodzeniową – oceniono związek między występowaniem niskiej masy urodzeniowej (poniżej 2500 g) i hipotrofii (dziecko poniżej 10. centyla dla płci, wieku i kraju urodzenia).

Okazało się, że do pierwszego z wymienionych stanów predysponuje prenatalne stosowanie karbamazepiny (wzrost ryzyka o 44 proc.), okskarbazepiny (32 proc.), topiramatu (60 proc.), pregabaliny (23 proc.) i clobazamu (aż 436 proc.); dla SGA ryzyko wzrastało o 25, 48 i 52 proc. dla odpowiednio karbamazepiny, okskarbazepiny i topiramatu.

Jak zaznaczył prof. Christensen, powyższe rezultaty są zbieżne z wynikami badań przedklinicznych na zwierzętach i wcześniejszych mniejszych badaniach z udziałem ludzi.

Zauważył także brak silnych dowodów na ryzyko związane ze stosowaniem nowszej generacji leków (ich stosowanie było stosunkowo niskie w ciągu 20 lat badania), jednak podkreślił bezpieczeństwo lamotryginy – na co dysponujemy obecnie dowodami.

Badanie dodało karbamazepinę i okskarbazepinę do topiramatu (szkodliwość znana już wcześniej) i zonisamidu do leków stwarzających ryzyko niskiej masy urodzeniowej. Jak zaznaczyła prof. Elizabeth Gerard z Northwestern University w Chicago, kobiety przyjmujące powyższe leki mogą kontynuować ich stosowanie, jednak powinny być zdecydowanie dokładniej monitorowane w czasie ciąży.

Opracowanie: lek. Damian Matusiak