Czy chorego z RZS można przekonać do zwiększenia aktywności fizycznej?
Autor: Alicja Kostecka
Data: 21.09.2017
Źródło: AK/The efficacy of motivational counselling and SMS reminders on daily sitting time in patients with rheumatoid arthritis: a randomised controlled trial. Thomsen T, Aadahl M, Beyer N, Hetland ML, Løppenthin K, Midtgaard J, Christensen R, Østergaard M, Jen
| Tagi: | aktywność fizyczna |
Pacjenci z RZS wymagają edukacji, praktycznych szkoleń, a także indywidualnych spotkań z fizjoterapeutą, który przedstawi im zalecane i bezpieczne sposoby aktywności fizycznej oraz wyznaczy osiągalne dla chorego cele postępowania. Takie działania mogą realnie przełożyć się na zmianę nawyków chorych i poprawę wyników leczenia, a także wydłużenie czasu przeżycia (poprzez redukcję incydentów sercowo-naczyniowych).
U chorego z RZS aktywność fizyczna o niewielkim lub umiarkowanym natężeniu ma korzystny wpływ na odczuwane dolegliwości bólowe, sztywność oraz zakres ruchomości stawów. Co więcej, ruch ma związek z redukcją ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, które w tej chorobie jest wyraźnie większe względem populacji ogólnej. Tymczasem chorzy z RZS w związku z przewlekłym przebiegiem choroby prowadzącej do niepełnosprawności, a czasem także z powodu braku wiedzy na jej temat, najczęściej mają skłonność do prowadzenia siedzącego trybu życia.
W Dani przeprowadzono randomizowane badanie kliniczne wśród chorych z RZS. U 75 losowo wybranych chorych przeprowadzono trzykrotnie indywidualne szkolenia motywacyjne dotyczące zwiększenia aktywności fizycznej u chorych z RZS dostosowanej indywidualnie do ich możliwości i potrzeb, dodatkowo przesyłano także wiadomości SMS przypominające o zaleceniach skrócenia okresu spędzanego w pozycji siedzącej lub leżącej. 75 chorych losowo zostało przydzielonych do grupy kontrolnej. Eksperyment trwał 16 tygodni, po tym okresie w grupie badanej stwierdzono istotną statystycznie poprawę w zakresie sprawności (na podstawie oceny HAQ), a także odczuwania bólu oraz zmęczenia. Czas aktywności fizycznej w grupie badanej zwiększył się o ponad dwie godziny względem grupy kontrolnej. Ponadto oceniono również zmiany parametrów mających związek z ryzykiem sercowo-naczyniowym tj. masa ciała, obwód talii, BMI, ciśnienie tętnicze krwi, gospodarkę lipidową oraz hemoglobinę glikowaną. W tym zakresie uzyskano poprawę parametrów, choć tylko w odniesieniu do cholesterolu była ona istotna statystycznie, co autorzy odnoszą do zbyt krótkiego czasu trwania obserwacji.
W Dani przeprowadzono randomizowane badanie kliniczne wśród chorych z RZS. U 75 losowo wybranych chorych przeprowadzono trzykrotnie indywidualne szkolenia motywacyjne dotyczące zwiększenia aktywności fizycznej u chorych z RZS dostosowanej indywidualnie do ich możliwości i potrzeb, dodatkowo przesyłano także wiadomości SMS przypominające o zaleceniach skrócenia okresu spędzanego w pozycji siedzącej lub leżącej. 75 chorych losowo zostało przydzielonych do grupy kontrolnej. Eksperyment trwał 16 tygodni, po tym okresie w grupie badanej stwierdzono istotną statystycznie poprawę w zakresie sprawności (na podstawie oceny HAQ), a także odczuwania bólu oraz zmęczenia. Czas aktywności fizycznej w grupie badanej zwiększył się o ponad dwie godziny względem grupy kontrolnej. Ponadto oceniono również zmiany parametrów mających związek z ryzykiem sercowo-naczyniowym tj. masa ciała, obwód talii, BMI, ciśnienie tętnicze krwi, gospodarkę lipidową oraz hemoglobinę glikowaną. W tym zakresie uzyskano poprawę parametrów, choć tylko w odniesieniu do cholesterolu była ona istotna statystycznie, co autorzy odnoszą do zbyt krótkiego czasu trwania obserwacji.
