Czy istnieje związek między bisfosfonianami a wysiękową postacią AMD?
Autor: Aleksandra Lang
Data: 26.09.2016
Źródło: Medscape,MK/AL
Bisfosfoniany są powszechnie używane w zapobieganiu i leczeniu osteoporozy. Leki te spowalniają proces utraty kości. Postać wysiękowa AMD jest główną przyczyną utraty wzroku w krajach rozwiniętych. Czy istnieje związek między doustnymi bisfosfonianami a AMD?
Biorąc pod uwagę powszechność zastosowania bisfosfonianów oraz występowanie wysiękowej postaci AMD, pojawiało się zainteresowanie dotyczące ich związku. Badacze zaproponowali trzy podejścia: pierwsze opierało się na odwrotnie proporcjonalnej analizie przypadków AMD przy używanych bisfosfonianach versus inne leki. Drugie podejście stanowiło kontrolowaną próbę porównującą przypadki wysiękowego AMD z grupą kontrolną. Trzecie było studium przypadków porównujące ryzyko AMD przed i po przyjmowaniu bisfosfonianów. Pierwsze podejście bazowało na bazach danych FDA, dwa kolejne na bazie danych ministerstwa zdrowia Kolumbii Brytyjskiej (Kanada).
Analiza odwrotnie proporcjonalna ujawniła wskaźnik szans na 3,82 (58 przypadków), 2,40 ( 17 przypadków) i 2,87 (11 przypadków) odpowiednio dla alendronianu, ibandronianu, rizendronianu. Wskaźnik szans dla badania kontrolowanego (6367 przypadków i 63670 osób w grupie kontrolowanej) wyniósł 1,24 dla pacjentów przyjmujących bisfosfoniany jeden rok i 1,59 dla pacjentów z narażeniem 3-letnim. W ostatnim badaniu (193 przypadki) wskaźnik dla rocznego przyjmowania bisfosfonianów wyniósł 1,22 i wzrastał wraz z okresem przyjmowania do 5 lat do 1,87. Autorzy badania wysnuli wniosek, że doustne przyjmowanie bisfosfonianów jest związane z podwyższonym ryzykiem rozwoju wysiękowej postaci AMD, a ryzyko to zwiększa się wraz z wydłużeniem okresu przyjmowania leków.
Siłę badania stanowi wyjątkowo duża baza danych i dobrze kontrolowana analiza. Jednakże badanie nie jest pozbawione niedostatków, a najważniejszym z nich jest to, że badanie opierało się na obserwacji, co może oznaczać, że korelacja nie implikuje przyczyny.
Ale mimo ograniczeń, wyniki badania są interesujące i uzasadniają dalsze poszukiwania – ocenia Medscape. Po walidacji, związek miedzy bisfosfonianami a AMD może zostać wytłumaczony lokalizacją ścieżek zapalnych. Kilka badań już zidentyfikowało zapalenie jako potencjalny czynnik ryzyka AMD. A bisfosfoniany są uważane za leki prozapalne, tym bardziej, że aktywują limfocyty T i doregulowują markery systemowe zapalenia takie jak C- reaktywne białko, interleukinę – 6 i interleukinę – 8.
Analiza odwrotnie proporcjonalna ujawniła wskaźnik szans na 3,82 (58 przypadków), 2,40 ( 17 przypadków) i 2,87 (11 przypadków) odpowiednio dla alendronianu, ibandronianu, rizendronianu. Wskaźnik szans dla badania kontrolowanego (6367 przypadków i 63670 osób w grupie kontrolowanej) wyniósł 1,24 dla pacjentów przyjmujących bisfosfoniany jeden rok i 1,59 dla pacjentów z narażeniem 3-letnim. W ostatnim badaniu (193 przypadki) wskaźnik dla rocznego przyjmowania bisfosfonianów wyniósł 1,22 i wzrastał wraz z okresem przyjmowania do 5 lat do 1,87. Autorzy badania wysnuli wniosek, że doustne przyjmowanie bisfosfonianów jest związane z podwyższonym ryzykiem rozwoju wysiękowej postaci AMD, a ryzyko to zwiększa się wraz z wydłużeniem okresu przyjmowania leków.
Siłę badania stanowi wyjątkowo duża baza danych i dobrze kontrolowana analiza. Jednakże badanie nie jest pozbawione niedostatków, a najważniejszym z nich jest to, że badanie opierało się na obserwacji, co może oznaczać, że korelacja nie implikuje przyczyny.
Ale mimo ograniczeń, wyniki badania są interesujące i uzasadniają dalsze poszukiwania – ocenia Medscape. Po walidacji, związek miedzy bisfosfonianami a AMD może zostać wytłumaczony lokalizacją ścieżek zapalnych. Kilka badań już zidentyfikowało zapalenie jako potencjalny czynnik ryzyka AMD. A bisfosfoniany są uważane za leki prozapalne, tym bardziej, że aktywują limfocyty T i doregulowują markery systemowe zapalenia takie jak C- reaktywne białko, interleukinę – 6 i interleukinę – 8.
