123RF
Epidemiologia zapalenia twardówki – dane brytyjskie
Redaktor: Bogusz Soiński
Data: 04.08.2021
Źródło: Braithwaite T, Adderley NJ, Subramanian A i wsp. Epidemiology of Scleritis in the United Kingdom From 1997 to 2018: Population-Based Analysis of 11 Million Patients and Association Between Scleritis and Infectious and Immune-Mediated Inflammatory Disease. Arthritis & Rheumatology Vol. 73, No. 7, July 2021, pp 1267–1276
| Tagi: | zapalenie twardówki, badanie |
Badaniem objęto populację liczącą niemal 11 mln osób, spośród których u prawie 3 tysięcy rozpoznano zapalenie twardówki. Na przestrzeni 22 lat obserwowano wyraźny trend spadkowy zachorowań.
Wyniki retrospektywnego badania Braithwaite i wsp. obejmującego populację brytyjską na przestrzeni 22 lat wskazują na trend spadkowy częstości występowania zapalenia twardówki – według autorów może to być wynikiem postępu metod leczenia. Istotnie częściej w tej populacji zajęcie twardówki miało tło autoimmunologiczne/autozapalne niż infekcyjne. Wystąpienie zapalenia twardówki związane było z dwukrotnie większym ryzykiem dodatniego wywiadu w kierunku infekcyjnej i immunologicznej choroby zapalnej w przeszłości, a także z większym ryzykiem jej późniejszego rozpoznania.
Około 28% badanych z zapaleniem twardówki miało dodatni wywiad infekcyjnej/immunologicznej choroby zapalnej w przeszłości, natomiast u niemal 9% objawy oczne poprzedzały jej późniejsze rozpoznanie. Chorobami najczęściej związanymi z zapaleniem twardówki były ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń (OR 50,7), choroba Behçeta (OR 9,1) oraz zespół Sjὅgrena (OR 7,1), rzadziej natomiast – reaktywne zapalenie stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, układowe zapalenia naczyń, nieswoiste zapalenia jelit, toczeń układowy i inne.
Wśród czynników infekcyjnych wymieniono herpeswirusy, wirus EBV oraz paramyksowirus wywołujący odrę (odpowiednio OR 1,6, OR 1,5, OR 1,5). Czynnikami ryzyka zapalenia twardówki były płeć żeńska, rasa czarna, pochodzenie południowoazjatyckie oraz starszy wiek (u kobiet 5.–6. dekada życia, u mężczyzn 7.–8. dekada życia). Czynnikiem ryzyka zapalenia twardówki była również otyłość (BMI >30). Zaobserwowano, że pacjenci z rozpoznaniem zapalenia twardówki, w porównaniu z osobami bez tego rozpoznania, częściej miały dodatni wywiad w kierunku zapalenia błony naczyniowej oka (OR 17,3) oraz zapalenie nerwu wzrokowego (OR 2,7).
Badaniem objęto populację brytyjską liczącą niemal 11 mln osób, spośród których u 2946 rozpoznano zapalenie twardówki. Na przestrzeni lat obserwowano wyraźny trend spadkowy zachorowań – od 4,23/100 tys. pacjento-lat w 1997 roku do 2,79/100 tys. pacjento-lat w 2018 roku.
Opracowanie: dr Marta Madej
Około 28% badanych z zapaleniem twardówki miało dodatni wywiad infekcyjnej/immunologicznej choroby zapalnej w przeszłości, natomiast u niemal 9% objawy oczne poprzedzały jej późniejsze rozpoznanie. Chorobami najczęściej związanymi z zapaleniem twardówki były ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń (OR 50,7), choroba Behçeta (OR 9,1) oraz zespół Sjὅgrena (OR 7,1), rzadziej natomiast – reaktywne zapalenie stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, układowe zapalenia naczyń, nieswoiste zapalenia jelit, toczeń układowy i inne.
Wśród czynników infekcyjnych wymieniono herpeswirusy, wirus EBV oraz paramyksowirus wywołujący odrę (odpowiednio OR 1,6, OR 1,5, OR 1,5). Czynnikami ryzyka zapalenia twardówki były płeć żeńska, rasa czarna, pochodzenie południowoazjatyckie oraz starszy wiek (u kobiet 5.–6. dekada życia, u mężczyzn 7.–8. dekada życia). Czynnikiem ryzyka zapalenia twardówki była również otyłość (BMI >30). Zaobserwowano, że pacjenci z rozpoznaniem zapalenia twardówki, w porównaniu z osobami bez tego rozpoznania, częściej miały dodatni wywiad w kierunku zapalenia błony naczyniowej oka (OR 17,3) oraz zapalenie nerwu wzrokowego (OR 2,7).
Badaniem objęto populację brytyjską liczącą niemal 11 mln osób, spośród których u 2946 rozpoznano zapalenie twardówki. Na przestrzeni lat obserwowano wyraźny trend spadkowy zachorowań – od 4,23/100 tys. pacjento-lat w 1997 roku do 2,79/100 tys. pacjento-lat w 2018 roku.
Opracowanie: dr Marta Madej
