Hidradenitis suppurativa w osiowej spondyloartropatii
Autor: Alicja Kostecka
Data: 09.04.2019
Źródło: High prevalence of hidradenitis suppurativa symptoms in axial spondyloarthritis patients: A possible new extra-articular manifestation. Semin Arthritis Rheum. 2019 Feb;48(4):611-617.
Częstość występowania HS w populacji waha się w granicach 0,053% – 4,1% i według danych szacunkowych wynosi ok. 1%. HS częściej dotyczy kobiet. Jak wskazują dotychczasowe dane istnieje związek między HS i schorzeniami z kręgu spondyloartropatii zapalnych (SpA).
Trądzik odwrócony (łac. Hidradenitis suppurativa, HS) jest przewlekłą zapalną chorobą, charakteryzującą się obecnością ropnych zmian skórnych w okolicach, w których występują gruczoły apokrynowe (np. w okolicy dołów pachowych, pachwin, narządów płciowych). Częstość występowania HS w populacji waha się w granicach 0,053% – 4,1% i według danych szacunkowych wynosi ok. 1%. HS częściej dotyczy kobiet. Jak wskazują dotychczasowe dane istnieje związek między HS i schorzeniami z kręgu spondyloartropatii zapalnych (SpA). Wykazano częstsze występowanie SpA w grupie chorych z HS (2,3 – 28,2%), niż u zdrowej populacji. Rondags i wsp. poddali natomiast analizie częstość występowania HS w populacji chorych z osiową SpA. Badanie oparto na analizie kwestionariuszy pochodzących z kohorty GLAS (Groningen Leeuwarden Axial Spondyloarthritis), spełniającej kryteria osiowej SpA według ASAS. Dane ankietowe były dodatkowo weryfikowane danymi medycznymi oraz dodatkową swoistą dla HS ankietą telefoniczną. Rozpoznanie HS potwierdzono u 41 spośród 449 chorych na osiową SpA (9,1%). Zaobserwowano, że osoby z osiową SpA i HS były częściej płci żeńskiej (54% vs 35%), miały większą aktywność choroby wyrażoną BASDAI i ASDASCRP, gorszą jakość życia, a w przebiegu choroby częściej obserwowano entezoptię ścięgna Achillesa i obecność palców kiełbaskowatych - w porównaniu do osób z osiową SpA bez HS.
Częstsze występowanie HS i SpA wydaje się zrozumiałe uwzględniając pewne fakty. HS łączą z osiową spondyloartropatią pewne wspólne zaburzenia immunologiczne między innymi obejmujące zwiększone stężenie interleukiny (IL) – IL-1, IL-17, IL-23 i TNF alfa. W obu przypadkach zastosowanie w leczeniu znajdują leki biologiczne z grupy inhibitorów TNF alfa. Ponadto oba schorzenia związane są z częstszym występowaniem zapalnych chorób jelit, jak choroba Crohna. Zarówno w HS, jak i w przypadku SpA czynnikami ryzyka dużej aktywności choroby są palenie tytoniu i otyłość.
Częstsze występowanie HS i SpA wydaje się zrozumiałe uwzględniając pewne fakty. HS łączą z osiową spondyloartropatią pewne wspólne zaburzenia immunologiczne między innymi obejmujące zwiększone stężenie interleukiny (IL) – IL-1, IL-17, IL-23 i TNF alfa. W obu przypadkach zastosowanie w leczeniu znajdują leki biologiczne z grupy inhibitorów TNF alfa. Ponadto oba schorzenia związane są z częstszym występowaniem zapalnych chorób jelit, jak choroba Crohna. Zarówno w HS, jak i w przypadku SpA czynnikami ryzyka dużej aktywności choroby są palenie tytoniu i otyłość.