Leczenie zapalenia stawów korzystnie wpływa na choroby przyzębia

Częstość chorób przyzębia w populacji chorych na rzs jest większa niż wśród osób bez zapalenia stawów. Obserwacje wskazują, że źle kontrolowana choroba stawów sprzyja nasileniu zmian zapalnych przyzębia.

Dotychczasowe obserwacje jednoznacznie wskazują na związek reumatoidalnego zapalenia stawów (rzs) i chorób przyzębia. Do wspólnych elementów patogenezy tych jednostek chorobowych należą: udział czynników genetycznych, środowiskowych, aktywacja cząstek prozapalnych, cytrulinizacja białek, udział mikroorganizmów (głównie Porphyromonas gingivalis).Doniesienie naukowe Ancuta i wsp. wskazuje, że leczenie inhibitorem kinazy Jak – baricitinibem chorych na rzs, korzystnie wpływa nie tylko na zmiany zapalne stawów, ale również na stan przyzębia. Do prospektywnego, jednoośrodkowego badania trwającego 24 tygodnie, zakwalifikowano 21 chorych z aktywnym (głównie seropozytywnym) rzs, u których stwierdzono nieskuteczność/nietolerancję dotychczasowego leczenia syntetycznym lub biologicznym lekiem modyfikującym przebieg choroby. U wszystkich chorych przed włączeniem baricitinibu poza oceną aktywności zapalenia stawów (rzs), wykonano badanie stomatologiczne z oceną przyzębia (m. in. ocena krwawienia z dziąseł, płytki nazębnej, głębokości szczelin dziąsłowych zgłębnikiem). U ponad połowy chorych wykazano cechy różnie nasilonego, przewlekłego zapalenia przyzębia (periodontitis). Pacjenci z bardziej nasilonymi zmianami zapalnymi przyzębia, mieli wyższe wykładniki stanu zapalnego (OB, CRP) i obecne przeciwciała anty-CCP. Wykazano wyraźną korelację, wskazującą, że osoby z większą aktywnością rzs oraz wyższym mianem przeciwciał anty-CCP miały bardziej nasilone periodontitis. Włączenie baricitinibu związane było z uzyskaniem odpowiedzi klinicznej w zakresie stawów oraz obniżeniem parametrów stanu zapalnego. Zaobserwowano trend (zmiana statystycznie nieistotna) do lepszej odpowiedzi na leczenie u pacjentów z chorobą przyzębia. Odnotowano istotną poprawę w zakresie zmian zapalnych przyzębia po leczeniu baricitinibem, w odniesieniu do stanu sprzed leczenia modyfikującego, dotyczącą – wskaźnika dziąsłowego (GI, gingival index), krwawienia z dziąseł, oceny głębokości szczelin dziąsłowych zgłębnikiem. W trakcie leczenia inhibitorem Jak nie stosowano leczenia miejscowego periodontitis, wobec czego poprawę w zakresie stanu przyzębia autorzy badania przypisują stosowaniu baricitinibu. Badacze podsumowują, że prawdopodobny wpływ leku na periodontitis związany jest ze zmniejszeniem ogólnoustrojowego stanu zapalnego, a przez to zmniejszeniem puli prozapalnych cytokin w mikrośrodowisku przyzębia.