Nowa nomenklatura leków stosowanych w reumatologii
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 12.11.2013
Źródło: Proposal for a new nomenclature of disease-modifying antirheumatic drugs. Smolen JS, van der Heijde D, Machold KP, Aletaha D, Landewé R. Ann Rheum Dis. 2013 Sep 26. [Epub ahead of print]
Kategorie:
Reumatoidalne zapalenie stawów
Spondyloartropatie
Reumatologia wieku dziecięcego
Zespoły bólowe kręgosłupa
Toczeń rumieniowaty układowy
Twardzina układowa
Osteoporoza
Rehabilitacja
Inne układowe choroby tkanki łącznej
Krystalopatie
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności Zaproponowany podział leków uwzględnia sposób powstania leku, mechanizm działania, jak i wynika ze sposobu rejestracji leku (leki biopodobne). Dotychczas istniały rozbieżności w nomenklaturze LMPCh co wymagało uporządkowania.
Leki modyfikujące przebieg choroby LMPCh (ang. DMARDs disease modifying antirheumatic drugs) są podstawą współczesnej farmakoterapii schorzeń reumatologicznych w tym głównie reumatoidalnego zapalenia stawów. Wszystkie leki z tej grupy wykazują działanie przeciwzapalne i immunosupresyjne, ingerują w patomechanizm choroby i modyfikują jej naturalny przewlekle postępujący przebieg. LMPCh hamują stan zapalny, powstawanie nadżerek kostnych, destrukcję stawów, dzięki czemu możliwe jest uniknięcie niepełnosprawności chorego. W ostatnich latach pojawiło się wiele nowych leków, które w badaniach klinicznych wykazały skuteczność w terapii RZS. Ujednolicenie podziału na określone grupy może mieć istotne znaczenie w praktyce klinicznej, prowadzeniu badań oraz tworzeniu publikacji naukowych w tym metaanaliz. Smolen i wsp. zaproponowali następujący podział LMPCh:
I. syntetyczne LMPCh - sLMPCh (synthetic DMARDs)
1. klasyczne syntetyczne LMPCh -ksLMPCH (conventional synthetic DMARDs)
2. celowane syntetyczne LMPCh- csLMPCh (targeted synthetic DMARDs)
II. Biologiczne LMPCH - bLMPCH
1. biologiczne oryginalne LMPCh – boLMPCh (biological orginator DMARDs)
2. biopodobne LMPCh - bpLMPCh (biosimilar DMARDs)
Wśród klasycznych leków syntetycznych wymieniono: metotreksat, sulfasalazyną, leki antymalaryczne, sole złota i leflunomid. Wątpliwości może budzić przynależność leflunomidu do tej grupy, ponieważ znany jest mechanizm działania leku poprzez hamowanie aktywności enzymu dehydrogenazy dihydroorotanowej. Jednakże w czasie jego powstawania mechanizm ten nie był znany, dlatego leflunomid pozostał w grupie klasycznych leków syntetycznych. Przykładem leku syntetycznego celowanego jest tofacitinib. Jest to cząsteczka chemiczna, która została stworzona by hamować kinazę JAK, w ten sposób wpływa na szlak reakcji procesu zapalnego. Grupa leków biologicznych została podzielona na leki oryginalne oraz leki biopodobne. Leki biopodobne są opracowywane na podobieństwo oryginalnego leku, ale ze względu na jego skomplikowaną budowę i złożony proces produkcji nie jest możliwe stworzenie dokładnie identycznej kopii. Każdy lek biopodobny, przed dopuszczeniem do obrotu musi wykazać się porównywalną skutecznością i profilem bezpieczeństwa do leku oryginalnego.
Zaproponowany podział leków uwzględnia sposób powstania leku, mechanizm działania, jak i wynika ze sposobu rejestracji leku (leki biopodobne). Dotychczas istniały rozbieżności w nomenklaturze LMPCh co wymagało uporządkowania.
I. syntetyczne LMPCh - sLMPCh (synthetic DMARDs)
1. klasyczne syntetyczne LMPCh -ksLMPCH (conventional synthetic DMARDs)
2. celowane syntetyczne LMPCh- csLMPCh (targeted synthetic DMARDs)
II. Biologiczne LMPCH - bLMPCH
1. biologiczne oryginalne LMPCh – boLMPCh (biological orginator DMARDs)
2. biopodobne LMPCh - bpLMPCh (biosimilar DMARDs)
Wśród klasycznych leków syntetycznych wymieniono: metotreksat, sulfasalazyną, leki antymalaryczne, sole złota i leflunomid. Wątpliwości może budzić przynależność leflunomidu do tej grupy, ponieważ znany jest mechanizm działania leku poprzez hamowanie aktywności enzymu dehydrogenazy dihydroorotanowej. Jednakże w czasie jego powstawania mechanizm ten nie był znany, dlatego leflunomid pozostał w grupie klasycznych leków syntetycznych. Przykładem leku syntetycznego celowanego jest tofacitinib. Jest to cząsteczka chemiczna, która została stworzona by hamować kinazę JAK, w ten sposób wpływa na szlak reakcji procesu zapalnego. Grupa leków biologicznych została podzielona na leki oryginalne oraz leki biopodobne. Leki biopodobne są opracowywane na podobieństwo oryginalnego leku, ale ze względu na jego skomplikowaną budowę i złożony proces produkcji nie jest możliwe stworzenie dokładnie identycznej kopii. Każdy lek biopodobny, przed dopuszczeniem do obrotu musi wykazać się porównywalną skutecznością i profilem bezpieczeństwa do leku oryginalnego.
Zaproponowany podział leków uwzględnia sposób powstania leku, mechanizm działania, jak i wynika ze sposobu rejestracji leku (leki biopodobne). Dotychczas istniały rozbieżności w nomenklaturze LMPCh co wymagało uporządkowania.
