Objaw Raynauda w twardzinie układowej

Objaw Raynauda występuje u niemal wszystkich chorych na twardzinę układową. U jego podłoża leżą zaburzenia o charakterze naczyniowym (waskulopatia). Duże nasilenie objawu może w znaczący sposób wpływać na jakość życia chorych.

W leczeniu objawu Raynauda zastosowanie znajdują: blokery kanału wapniowego i inhibitory fosfodiesterazy 5 - PDE-5 (np. sildenafil). W ciężkich postaciach, przy nieskuteczności wcześniej wspomnianego postępowania, zastosowanie znajduje syntetyczny analog prostacykliny - iloprost (podawany w postaci wlewów dożylnych).

Wobec niezadowalającego efektu terapii, prowadzone są badania nad kolejnymi substancjami czynnymi. Jedną z nich jest selexipag będący - podobnie jak jego aktywny metabolit - selektywnym agonistą receptorów IP. Lek posiada rejestrację w długoterminowej terapii osób dorosłych z tętniczym nadciśnieniem płucnym w klasie czynnościowej II-III według WHO.

Opublikowane ostatnio wyniki badania oceniającego skuteczność selexipagu w zmniejszeniu nasilenia objawu Raynauda związanego z twardziną układową, niestety nie są obiecujące. Badanie porównujące wpływ leku na nasilenie, czas trwania i częstość objawu Raynauda u chorych z ustalonym rozpoznaniem twardziny układowej - nie wykazało przewagi leku w porównaniu do placebo. Selexipag stosowany był doustnie, w dostosowanych indywidualnie dawkach nie przekraczających 1600 mcg, 2 razy na dobę.