Płucne działania niepożądane małocząsteczkowych inhibitorów kinazy tyrozynowej

Małocząsteczkowe inhibitory kinazy tyrozynowej to nowa grupa leków wykorzystywanych w leczeniu chorób autoimmunologicznych oraz nowotworów. W obrębie tej grupy rozróżnia się inhibitory kinazy janusowej oraz inhibitory śledzionowej kinazy tyrozynowej. Na łamach Rheumatology ukazał się przegląd systematyczny z meta-analizą dotyczący występowania płucnych działań niepożądanych tej grupy leków w leczeniu chorób autoimmunologicznych.

Badacze zidentyfikowali 79 badań w tym 47 randomizowanych badań klinicznych. Łącznie meta-analiza objęła prawie 160 tys. osób. Zastosowanie małocząsteczkowych inhibitorów kinazy tyrozynowej zwiększało ryzyko infekcji górnych dróg oddechowych (RD=0,03; 95% CI: 0,01 – 0,05), dolnych dróg oddechowych (RD=0,01; 95% CI: 0,00 – 0,02), grypy (RD=0,01; 95% CI: 0,00 – 0,01) oraz zapalenia płuc (RD=0,00; 95% CI: 0,00 – 0,01). Leczenie nie było związane ze zwiększonym ryzykiem zatorowości płucnej, śródmiąższowej choroby płuc lub nowotworu płuc.

Zastosowanie małocząsteczkowych inhibitorów kinazy tyrozynowej w leczeniu chorób autoimmunologicznych związane jest ze zwiększonym ryzykiem infekcji.