Ryzyko atypowych złamań kości udowej podczas stosowania bisfosfonianów

Bisfosfoniany są skutecznymi środkami w prewencji złamań osteoporotycznych. Jednakże, zwraca się uwagę że stosowanie tej grupy leków może zwiększać ryzyko atypowych złamań kości udowych (np. złamania w okolicy podkrętarzowej, złamania wzdłuż trzonu kości). Z tego powodu istnieją obawy czy liczba złamań atypowych nie dorównuje liczbie złamań osteoporotycznych. Na łamach New England Journal of Medicine ukazała się analiza danych z systemu konsorcjum medycznego Kaiser Pernamente z Południowej Kalifornii dotycząca kobiet stosujących bisfosfoniany.

Analizą objęto dane kobiet w wieku 50 lat lub starszych obserwowanych od 2007-2017 roku. Spośród 196 129 kobiet u 277 doszło do atypowego złamania kości udowej. W modelu wieloczynnikowych Coxa stosowanie bisfosfonianów przez 3-5 lat zwiększało ponad 8-krotnie (HR=8,86; 95% CI: 2,79-28,20), a stosowanie przez ponad 8 lat ponad 40 razy (HR=43,51; 95% CI: 13,70-138,15) ryzyko atypowych złamań kości udowych. Ponadto, ryzyko atypowych złamań było wyższe w przypadku Azjatek, niższych, cięższych kobiet, stosujących glukokortykosteroidy oraz z historią złamań w przeszłości. Pomimo tego, skutek prewencyjny bisfosfonianów przewyższał ryzyko atypowy złamań kości udowych. Dla przykładu w przypadku kobiet pochodzenia kaukaskiego, w ciągu 10 lat na 10 tys. kobiet wystąpiło 38 złamań atypowych, a bisfosfoniany pozwoliły na prewencję 1363 złamań.

Stosowanie bisfosfonianów u kobiet wiąże się z ryzykiem atypowych złamań kości udowych, jednak ten rodzaj złamań występuje bardzo rzadko i efekty prewencji złamań osteoporotycznych przemawiają na korzyść stosowania bisfosfonianów.

CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), HR – Hazard Ratio (pl. hazard względny)