Statyny a osteoporoza
Autor: Alicja Kostecka
Data: 27.11.2019
Źródło: Diagnosis of osteoporosis in statin-treated patients is dose-dependent. Ann Rheum Dis. 2019 Dec;78(12):1706-1711
| Tagi: | statyny, osteoporoza |
Podstawowym wskazaniem do stosowanie statyn jest hipercholesterolemia. Zwiększone poziomy lipidów w surowicy krwi związane są z nasileniem procesu miażdżycy i zwiększeniem częstości incydentów sercowo-naczyniowych. U chorych z chorobą niedokrwienną serca i/lub cukrzycą, statyny stanowią podstawę leczenia farmakologicznego, którego celem jest utrzymanie niskiego poziomu cholesterolu.
W populacji osób starszych stosowanie leków z tej grupy jest powszechne. Związek między stosowaniem statyn a metabolizmem kostnym (markerami obrotu kostnego), wartością BMD, ryzykiem wystąpienia złamań pozostaje niejednoznaczny choć takie obserwacje były przeprowadzane. Nie wiadomo również czy stosowana dawka statyny ma jakikolwiek wpływ na rozpoznanie osteoporozy. Potencjalnym mechanizmem działania statyn jest obniżenie endogennej syntezy cholesterolu, który jest substratem do wytwarzania hormonów płciowych : testosteronu oraz estrogenu. W związku z tym wydaje się, że wysokie dawki statyn mogą mieć niekorzystny wpływ na kości.
Na podstawie danych populacji mieszkańców Austrii w okresie 01.2006-12.2007 (objęto 97% populacji ogólnej) dokonano retrospektywnej oceny związku stosowania 6 różnych leków należących do statyn z uwzględnieniem dawki (liczba chorych stosujących statyny 353 502) z wystąpieniem rozpoznania osteoporozy (n= 11 701).
Wśród chorych stosujących statyny osteoporoza występowała statystycznie częściej. Następnie dokonano analizy z podziałem na sześć różnych leków oraz rozróżnieniem dawki. Niska dawka statyn: równa lub mniejsza niż 10 mg prawastatyny, lowastatyny, simwastatyny lub rosuwastatyny wykazała związek negatywny z rozpoznaniem osteoporozy. Ponadto u chorych leczonych rosuwastatytną i atorwastatyną rzadziej notowano incydenty nowych złamań niż w przypadku simwastatyny. Około 1/3 wszystkich badanych stosowała wysokie dawki statyn: 80mg simwastatyny lub prawastatyny lub 40mg atorwastatyny, które okazały się wpływać na zwiększenie częstość zachorowań na osteoporozę. Wartość progowa bezpiecznej dawki statyny wynosi maksymalnie 40 mg simwastatyny lub 20mg atorwastatyny i 20mg rosuwastatyny.
Hipoteza związku stosowania statyn (z uwzględnieniem określonej substancji leczniczej i dawki) na status układu kostnego wymaga dalszych badań i obserwacji. Tymczasem u pacjentów z wysoką dawką statyny (zwłaszcza kobiet w wieku pomenopauzalnym i innymi czynnikami ryzyka złamań) należy zachować szczególną czujność w zakresie profilaktyki i leczenia osteoporozy.
Na podstawie danych populacji mieszkańców Austrii w okresie 01.2006-12.2007 (objęto 97% populacji ogólnej) dokonano retrospektywnej oceny związku stosowania 6 różnych leków należących do statyn z uwzględnieniem dawki (liczba chorych stosujących statyny 353 502) z wystąpieniem rozpoznania osteoporozy (n= 11 701).
Wśród chorych stosujących statyny osteoporoza występowała statystycznie częściej. Następnie dokonano analizy z podziałem na sześć różnych leków oraz rozróżnieniem dawki. Niska dawka statyn: równa lub mniejsza niż 10 mg prawastatyny, lowastatyny, simwastatyny lub rosuwastatyny wykazała związek negatywny z rozpoznaniem osteoporozy. Ponadto u chorych leczonych rosuwastatytną i atorwastatyną rzadziej notowano incydenty nowych złamań niż w przypadku simwastatyny. Około 1/3 wszystkich badanych stosowała wysokie dawki statyn: 80mg simwastatyny lub prawastatyny lub 40mg atorwastatyny, które okazały się wpływać na zwiększenie częstość zachorowań na osteoporozę. Wartość progowa bezpiecznej dawki statyny wynosi maksymalnie 40 mg simwastatyny lub 20mg atorwastatyny i 20mg rosuwastatyny.
Hipoteza związku stosowania statyn (z uwzględnieniem określonej substancji leczniczej i dawki) na status układu kostnego wymaga dalszych badań i obserwacji. Tymczasem u pacjentów z wysoką dawką statyny (zwłaszcza kobiet w wieku pomenopauzalnym i innymi czynnikami ryzyka złamań) należy zachować szczególną czujność w zakresie profilaktyki i leczenia osteoporozy.
