Wpływ palenia tytoniu na zmiany radiologiczne u chorych na osiową spondyloartropatię

Negatywny wpływ palenia tytoniu widoczny jest w wielu obszarach ludzkiego zdrowia. Między innymi dobrze udokumentowane jest negatywne oddziaływanie palenia tytoniu w przypadku chorych na reumatoidalne zapalenie stawów. Jak donoszą badacze, palenie tytoniu wpływa również niekorzystnie na postęp zmian radiologicznych w grupie chorych z osiową spondyloartropatią (SpA, spondyloarthritis). Dane opublikowane przez Nikiphorou E i wsp. wskazują, że palenie tytoniu oraz status socjoekonomiczny, znacząco wpływają na progresję zmian radiologicznych w zakresie kręgosłupa i stawów krzyżowo-biodrowych w populacji chorych z osiową SpA.

Zaobserwowano istotny związek pomiędzy paleniem tytoniu (aktualny palacz vs niepalący), a nasileniem zmian zapalnych stawów krzyżowo-biodrowych w pięcioletnim okresie obserwacji. Zjawisko to obserwowano tylko w populacji chorych będących pracownikami fizycznymi i osób z niskim poziomem wykształcenia. U wszystkich chorych na osiową SpA palenie tytoniu, niezależnie od wieku, płci, czynników socjoekonomicznych, parametrów laboratoryjnych i stosowanego leczenia, związane było z obecnością zmian zapalnych kręgosłupa oraz progresją zmian destrukcyjnych w stawach krzyżowo-biodrowych. Badaniem objęto 406 chorych (kohorta DESIR, Devenir des Spondylarthropathies Indifferérenciées Récentes) z rozpoznaniem osiowej SpA (88% HLA B27+), spośród których 40% stanowili palacze.

Średnia aktywność choroby według BASDAI wyjściowo wynosiła 4,2±2,0. Analizy zmian radiologicznych dokonano w trzech punktach czasowych – wyjściowo, po 2 latach i po 5 latach. Ocenie poddano radiogramy kręgosłupa (mSASSS), obraz stawów krzyżowo-biodrowych (wg zmodyfikowanej skali nowojorskiej) oraz obraz rezonansu magnetycznego kręgosłupa i stawów krzyżowo-biodrowych (wskaźnik SPARCC).

Wyniki badania potwierdzają wcześniejsze doniesienia, że mechaniczne obciążenie (praca fizyczna), w połączeniu z paleniem tytoniu niekorzystnie wpływają na zmiany zapalne kręgosłupa i stawów krzyżowo-biodrowych u chorych z osiową SpA.