Zapobieganie i leczenie ciężkiego zapalenia rogówki w przebiegu zespołu suchego oka

Na stronie Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego ukazały się wytyczne postępowania klinicznego w zespole suchego oka, opracowane przez Polskie Towarzystwo Okulistyczne przy współpracy Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego i Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów.

Zespół suchego oka (ZSO) jest wieloczynnikową chorobą powierzchni oka charakteryzującą się utratą homeostazy filmu łzowego z towarzyszącymi objawami ocznymi. ZSO jest jedną z najczęstszych przyczyn wizyt chorych u lekarzy okulistów, jak również poszukiwania pomocy u innych specjalistów. Spośród objawów podmiotowych ZSO zgłaszanych przez chorego najczęściej wymienia się: pieczenie, uczucie dyskomfortu, świąd, zaburzenia widzenia (najczęściej pod postacią przejściowego zamazanego widzenia), podrażnienie, nadwrażliwość na światło. Objawy choroby przez każdego chorego mogą być opisywane inaczej, w związku z czym ZSO często jest nieprawidłowo rozpoznawany. Niewłaściwa diagnostyka może skutkować wdrożeniem nieodpowiedniego leczenia, a w konsekwencji progresją choroby i obniżeniem jakości życia chorych.
Zespół suchego oka w sposób znaczący wpływa na wieloaspektowe pogorszenie jakości życia chorych. Wpływ ten w przypadku choroby o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego porównuje się do wpływu wywieranego przez schorzenia wymagające dializy lub przez dławicę piersiową o ciężkim stopniu nasilenia.
ZSO jest istotnym oraz złożonym zaburzeniem czynnościowym, którego nie można opisać na podstawie jednego procesu czy objawu przedmiotowego lub podmiotowego. Co więcej istnieje wiele czynników ryzyka ZSO zarówno modyfikowalnych jak i niemodyfikowalnych. Schorzenia związane z ZSO o potwierdzonym z nim związku to przede wszystkim zespół Sjögrena (ZS) pierwotny i wtórny (związany m.in. z RZS) oraz choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi (GVHD) po przeszczepieniu allogenicznych komórek krwiotwórczych (HSCT). Zespół suchego oka związany z ZS charakteryzuje się cięższym nasileniem niż w przebiegu idiopatycznego ZSO