Immunologiczne wykładniki RZS u krewnych pierwszego stopnia pacjentów jako czynnik predykcyjny zapalenia stawów
Tagi: | zapalenie stawów, aCCP, RZS |
Etiologia RZS jest wieloczynnikowa. Zachorowanie na RZS warunkują geny, różnorodne elementy środowiska, hormony. Proces patogenetyczny RZS nie został w pełni wyjaśniony, wiadomo z dotychczasowych obserwacji, iż jest długotrwały, a autoprzeciwciała pojawiają się na wczesnym etapie rozwoju RZS.
Przeciwciała skierowane przeciwko cytrulinowanym białkom (aCCP) oraz czynnik reumatoidalny (RF) stwierdzano w surowicy krwi chorych z RZS średnio około 2-3 lata przed wystąpieniem objawów choroby. Czynniki epidemiologiczne, takie jak starszy wiek, płeć żeńska, palenie papierosów, niski poziom kwasów omega 3 były związane z układową autoimmunizacją oraz zachorowaniem na RZS.
W dotychczasowych badaniach oznaczano przeciwciała charakterystyczne dla RZS u osób z dolegliwościami bólowymi stawów. Stwierdzono, iż ich obecność związana była z wystąpieniem objawów i rozpoznaniem RZS w dalszej obserwacji (dodatnia wartość predykcyjna wyniosła 83-87% u osób z pozytywnym wynikiem RF i aCCP), ale w badanej grupie odnotowano również zmiany wyników na obecność przeciwciał z pozytywnych na negatywne.
W eksperymencie przebadano 1780 osób - krewnych pierwszego stopnia chorych z RZS. U 304 osób stwierdzono obecność autoprzeciwciał charakterystycznych dla RZS. 131 osób z dodatnim wynikiem przeciwciał, u których nie występowały żadne objawy zapalenia stawów zgłosiło się na wizytę kontrolną. Przy kolejnym wykonaniu oznaczeń immunologicznych, wynik dodatni przeciwciał ponownie uzyskano u 64%.
U osób z wyższym poziomem przeciwciała aCCP (≥2x standardowej normy) prawdopodobieństwo dodatniego wyniku w kontroli było około 13 razy wyższe. W okresie prowadzonej obserwacji trwającej 4,4 lat (mediana) u 20 (15,3%) osób postawiono rozpoznanie RZS. Dodatni wynik na obecność przeciwciał antycytrulinowych zwiększał prawdopodobieństwo zachorowania na RZS około 4 razy. Okazało się, że nie miało to istotnego znaczenia, w jaki sposób interpretowano dodatni wynik aCCP (czy brano pod uwagę wynik powyżej standardowej normy, czy też wartości ≥2x standardowej normy).
Identyfikacja osób, które w przyszłości zachorują na RZS stanowi duże wyzwanie i przedmiot zainteresowania naukowców. Możliwość prowadzenia obserwacji w takiej grupie pacjentów przyczyni się do lepszego poznania patomechanizmu choroby, a także ewentualnych możliwości wczesnych interwencji prewencyjnych.
W dotychczasowych badaniach oznaczano przeciwciała charakterystyczne dla RZS u osób z dolegliwościami bólowymi stawów. Stwierdzono, iż ich obecność związana była z wystąpieniem objawów i rozpoznaniem RZS w dalszej obserwacji (dodatnia wartość predykcyjna wyniosła 83-87% u osób z pozytywnym wynikiem RF i aCCP), ale w badanej grupie odnotowano również zmiany wyników na obecność przeciwciał z pozytywnych na negatywne.
W eksperymencie przebadano 1780 osób - krewnych pierwszego stopnia chorych z RZS. U 304 osób stwierdzono obecność autoprzeciwciał charakterystycznych dla RZS. 131 osób z dodatnim wynikiem przeciwciał, u których nie występowały żadne objawy zapalenia stawów zgłosiło się na wizytę kontrolną. Przy kolejnym wykonaniu oznaczeń immunologicznych, wynik dodatni przeciwciał ponownie uzyskano u 64%.
U osób z wyższym poziomem przeciwciała aCCP (≥2x standardowej normy) prawdopodobieństwo dodatniego wyniku w kontroli było około 13 razy wyższe. W okresie prowadzonej obserwacji trwającej 4,4 lat (mediana) u 20 (15,3%) osób postawiono rozpoznanie RZS. Dodatni wynik na obecność przeciwciał antycytrulinowych zwiększał prawdopodobieństwo zachorowania na RZS około 4 razy. Okazało się, że nie miało to istotnego znaczenia, w jaki sposób interpretowano dodatni wynik aCCP (czy brano pod uwagę wynik powyżej standardowej normy, czy też wartości ≥2x standardowej normy).
Identyfikacja osób, które w przyszłości zachorują na RZS stanowi duże wyzwanie i przedmiot zainteresowania naukowców. Możliwość prowadzenia obserwacji w takiej grupie pacjentów przyczyni się do lepszego poznania patomechanizmu choroby, a także ewentualnych możliwości wczesnych interwencji prewencyjnych.